“Jazeker gaan we nog even door, het onderwerp geheugenverlies is zo actueel als je nagaat dat 1 op de 4 mensen hiermee te maken krijgt.
Sterker nog, 1 op de 3 vrouwen en 1 op de 5 mannen, (dit is omdat de levensverwachting van mannen lager ligt) krijgen te maken met een vorm van dementie.
Dit is een ingrijpende situatie voor zowel degene die hier zelf mee te maken krijgt als voor de naasten.
Voor de familie en directe naasten kan het zwaar zijn omdat je te maken krijgt met een stuk levend verlies. Eerder gemaakte plannen of wensen, zoals die er kunnen zijn na bijvoorbeeld het pensioen moeten aangepast worden of kunnen helemaal niet meer doorgaan.
Je gaat in kleine stapjes afscheid nemen van iemand die er nog wel is. Het stuk gelijkwaardigheid neemt af.
Wij verliezen niet alleen door de dood, maar ook door weg te gaan en verlaten te worden, door veranderingen, het verlies van dromen….
In het begin is het een intensieve verandering voor degene die aan dementie leidt, het verloop is onderverdeeld in 4 fasen waarvan de eerste 2 voor onrust en weerstand kunnen zorgen; de “bedreigde ik” en de “verdwaalde ik”…daarna komt het in een iets rustiger vaarwater namelijk de “verborgen ik” en de “verzonken ik”.
Voor de betrokkenen is het een proces van enerzijds rouwen om wat men kwijtraakt en anderzijds op een nieuwe manier omgaan met het leven en hierin ook weer balans vinden. Verlies versus herstel.
Gelukkig zijn er wel diverse initiatieven die ondersteuning bieden, de mensen van de thuiszorg hebben veel ervaring en zijn al een steunpuntje. Daarnaast zijn informatiebijeenkomsten en lotgenoten contacten ook waardevol. In Maastricht (en heel veel andere steden) is er bijvoorbeeld het Alzheimercafé.
Ook “Partner in Balans” is erg van waarde voor naasten van mensen met dementie of met Parkinson.
Het is een gratis platform met onlinehulp bij bijvoorbeeld acceptatie, bij balans in activiteiten, bij een veranderende partner, bij sociale relaties en steun…
Er wordt gekeken naar wie heeft wat nodig nu, naar inzichten en zelfzorg, om zo met handvatten om te gaan met wat er is en nog kan gaan komen..
Onze maatschappij is nog niet zo ingericht dat mensen die aan dementie leiden een volwaardigere rol kunnen behouden.
Vriendelijke groetjes van Ine!”
Ine (1988) is geboren en getogen in Hasselt en werkt al geruime
tijd in Maastricht West waar ze als casemanager dementie gekoppeld is aan huisartsenpraktijken.
