“Hallo mensen, vandaag is het afsluitende stukje in de serie in over mijn werk als casemanager rondom dementie. Er werd me gevraagd wie Ine nog meer is haha.
Mijn man en ik zijn al lang samen en we hebben een dochter en een zoon. Thuis heb ik ook een actief bestaan, al is het maar het taxi rijden voor de kinderen! Ik doe aan hardlopen, om de dag, samen met mijn buurvrouw. Het is heerlijk om mijn hoofd weer leeg te maken na een volle werkdag.
Turnen vind ik ook leuk, mijn dochter is er vaker en serieuzer mee bezig, voor mij is het gezien de spierpijn ervan al pittig om dit eens per week te doen.
Na jarenlang te hebben gewerkt bij verzorgingshuizen vond ik dat het tijd werd om meer te leren rondom dementie los van de laatste fase. Zodoende dat ik nu als casemanager werk. Dit is een breder werkveld en met name vroegtijdig signaleren en vanuit gelijkwaardigheid ondersteunen is een positieve uitdaging voor me.
Van origine ben ik opgeleid als ergotherapeut en als zorgmanager.
Vroeger nam ik het werk nog weleens mee naar huis, maar dat heb ik af kunnen leren door bewuster te zijn van waar de verantwoordelijkheden liggen. Mijn werktelefoon gaat uit. Als ik werk ben ik 100% aanwezig en verantwoordelijk, maar het is belangrijk dat ik voor mijn gezin (en voor mezelf) ook een leuk en ontspannen mens blijf.
Vanaf mijn 18e jaar heb ik tatoeages laten zetten, passend bij de fases in mijn leven. Zo is er bijvoorbeeld een grote zwarte kat te zien zoals we thuis hebben. En zie je ook de passie voor mijn werk terug op deze tattoo; binnen ons werk als casemanager dementie proberen we voor de patiënt zo lang mogelijk de verbindingen te houden met de mooie aspecten van het leven. Daar staan de vlinders symbool voor.”
Ine (1988) is geboren en getogen in Hasselt en werkt al geruime tijd in Maastricht West waar ze als casemanager dementie gekoppeld is aan huisartsenpraktijken.
Wij, als thuiszorgorganisatie Hart voor Zorg en Welzijn, willen haar ontzettend bedanken voor de informatieve en erg fijne gesprekken!!
